2.2 การเพิ่มความร่วมมือในเรื่องการพัฒนาทักษะแรงงานให้กับผู้โยกย้าย ถิ่นฐานเพื่อเตรียมความพร้อมจากประเทศต้นทาง เพื่อให้แรงงานข้ามชาติสามารถเข้าถึงโอกาสในการ พัฒนาทักษะและสามารถปรับตัวให้เข้าถึงโอกาสการจ้างงานและมีความเป็นอยู่ที่ดีขึ้นท่ามกลางการเปลี่ยน ผ่านในยุคเศรษฐกิจที่ขับเคลื่อนด้วยนวัตกรรม Green Economy และโรคระบาด จะเห็นได้ว่าในช่วงวิกฤต ต่างๆ แรงงานข้ามชาติยังคงมีบทบาทสําคัญในการช่วยปรับตัวและการฟื้นฟูเศรษฐกิจของประเทศ

3.3 ควรสนับสนุนให้เกิดความร่วมมือระหว่างหน่วยงานด้านการพัฒนาทักษะฝีมือ แรงงานในประเทศต้นทางกับนายจ้างในประเทศปลายทาง จากความร่วมมือนี้จะทําให้นายจ้างสามารถ เลือกแรงงานที่มีความสามารถจากโรงเรียนและสถาบันฝึกอบรมต่างๆ ที่ได้มาตรฐานซึ่งถือเป็นกลไกที่ดีใน การสนับสนุนให้มีการสรรหาแรงงานข้ามชาติที่มีทักษะสอดคล้องกับงาน เพิ่มทางเลือกให้กับแรงงาน และ เพิ่มโอกาสในการสร้างรายได้ที่สูงขึ้น

3.4 การสนับสนุนการจับคู่งานของแรงงานข้ามชาติอย่างมีจริยธรรม นายจ้างควร ให้ความสําคัญกับทักษะแรงงานในกระบวนการสรรหาแรงงานและการจ้างงาน โดยไม่คํานึงถึงเพศ เพศ สภาพ สัญชาติ อายุ และเชื้อชาติ เพื่อก้าวข้ามการเหมารวมทางเพศสภาพและก่อให้เกิดการจับคู่ทักษะงาน ที่มีประสิทธิภาพในกระบวนการสรรหาแรงงานและกระบวนการจ้างงานอย่างมีจริยธรรม

3.5 การส่งเสริมสิทธิและสวัสดิการของแรงงานข้ามชาติ ลูกจ้างที่มีทักษะเฉพาะ หลากหลาย และมีความสามารถรอบด้าน จะทําให้ธุรกิจมีโอกาสอยู่รอดจากวิกฤต ซึ่งจะช่วยให้นายจ้าง สามารถรักษาประสิทธิภาพในการผลิตที่มีเสถียรภาพเอาไว้ได้ ซึ่งมีความสําคัญในการขับเคลื่อนเศรษฐกิจ ทั้งนี้ ในช่วงการระบาดของโควิด-19 แรงงานข้ามชาติเผชิญการเปลี่ยนแปลงเกี่ยวกับเวลาทํางานและการ ลดลงของค่าจ้าง ผลที่ตามมาคือแรงงานข้ามชาติมีความเปราะบางเพิ่มขึ้นในทุกมิติ รัฐบาลควรสร้างความ มั่นใจว่าลูกจ้างทุกคนจะมีสิทธิได้รับการคุ้มครองผ่านวิธีการต่างๆ เช่น การเปลี่ยนตําแหน่งงานให้เหมาะสม กับสถานการณ์และทักษะ การปรับปรุงรูปแบบการทํางานให้มีความเหมาะสม บนพื้นฐานการคุ้มครองสิทธิ แรงงาน

3.6 ความร่วมมือระหว่างภาคส่วนที่เกี่ยวข้อง อาทิ ภาครัฐและภาคเอกชน รัฐบาลควรมีบทบาทที่สําคัญในการจัดการพัฒนาทักษะให้แก่ลูกจ้างทุกคน และมีการสนับสนุนนายจ้าง เช่น การสนับสนุนทางการเงิน การลดหย่อนภาษี การแบ่งปันทรัพยากรต่างๆ เพื่อลดต้นทุนในการพัฒนาทักษะ และทําให้การพัฒนาทักษะแรงงานมีความเป็นไปได้ มีการแบ่งปันข้อมูลและการส่งเสริมการมีส่วนร่วมใน หลักสูตรการพัฒนาทักษะแรงงานที่สอดคล้องกับความต้องการของนายจ้าง เกิดการแบ่งปันทรัพยากร ระหว่างองค์การและหน่วยงานต่างๆ ลดต้นทุนการพัฒนาทักษะ มีหลักสูตรฝึกอบรมที่มีคุณภาพ และข้อตกลงร่วมกันในการรับรองทักษะ เป็นต้น รวมทั้งเสริมสร้างความเป็นหุ้นส่วนระหว่างภาคส่วนต่างๆ เช่น ภาควิชาการ เยาวชน รัฐบาลท้องถิ่น ซึ่งเป็นกลไกสําคัญที่อยู่ภายใต้กรอบ GFMD

3.7 การสร้างการรับรู้ในเรื่องการพัฒนาของแรงงานข้ามชาติและการโยกย้ายถิ่น ฐานและการพัฒนา ทั้งสนับสนุนการพัฒนาประเทศของตนผ่านการส่งเงินกลับประเทศ และช่วยอํานวย ความสะดวกในการถ่ายทอดทักษะและการสร้างธุรกิจ รวมถึงเครือข่ายการค้าในประเทศปลายทาง แรงงาน ข้ามชาติช่วยเติมเต็มปัญหาที่สําคัญจากการขาดแคลนแรงงาน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในบริบทของประชากร สูงอายุ การเปลี่ยนแปลงด้านแนวโน้มของตลาดแรงงานและข้อมูลประชากร แรงงานข้ามชาติยังมีส่วนช่วย ในช่วงเวลาฉุกเฉินและวิกฤต เช่น การขาดแคลนแรงงานในช่วงการแพร่ระบาดของของโรคไวรัสโควิด-19 (COVID-19)

3.8 การพัฒนาระบบดิจิทัลในกระบวนการและการเข้าถึงบริการของผู้โยกย้าย จะต้องมีการบูรณาการฐานข้อมูลของแรงงานข้ามชาติให้เป็นรูปแบบดิจิทัลผ่านระบบสื่ออิเล็กทรอนิกส์ เพื่อง่ายต่อการเข้าถึงข้อมูลของหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง อาทิ การรักษาพยาบาล การศึกษา โดยมีฐานข้อมูล ของแรงงานต่างชาติที่ครอบคลุมทุกกลุ่มแรงงานในทุกมิติ

3.9 การปฏิรูปการกํากับดูแลกระบวนการโยกย้ายถิ่นฐานโดยเฉพาะเรื่องการ โยกย้ายแรงงานโดยต้องคํานึงถึงสิทธิแรงงานและการพัฒนาที่ยั่งยืน

ฝ่ายแรงงานฯ เจนีวา มกราคม 2567